Januari 2013

Hoi allemaal,

7 januari ben ik weer begonnen met werken bij Second Home. Ik hoorde die dag van Marie dat er geen kinderen kwamen omdat er problemen waren met het budget en de nanny’s daardoor niet kwamen werken.
Ook moest de bus gemaakt worden en die was nog niet klaar. We zijn maandag met een taxi naar school gegaan. Vanaf dinsdagmiddag was de bus klaar en konden we daarmee terug naar Second Home.
De rest van de week hadden we 4 kinderen. Binta, Kalidou, Cherno en Isatou. De andere kinderen kwamen niet op school deze week. Dit kan komen door het vervoer, als de schoolbus niet rijdt omdat hij gemaakt moet worden kunnen de kinderen niet opgehaald worden. Ook laten sommige ouders hun kinderen thuis als ze ziek zijn of als het te koud is.
Dinsdagmiddag ben ik met de kinderen en een van de nanny’s een ijsje gaan eten.
Vrijdagmiddag ben ik naar de pedicure geweest. Ik loop hier dagelijks op slippers dus dan is het zeker wel fijn dat ze een goede behandeling krijgen!

Zaterdagmiddag ben ik met Kodou en Marie naar de markt geweest. Kodou is degene die de financiën op orde houdt binnen Second Home.
Ik was al eerder op de markt geweest om kleding te kopen. Nu gingen we langs een ander gedeelte met meerdere kraampjes om verschillende groenten en vis te kopen. Op de markt was het zeer druk en chaotisch. Iedereen loopt door elkaar en er hangt een vieze vislucht. Er komen veel vliegen op de vis af.
Ik wilde graag foto’s maken van de markt. Toen hoorde ik van Kodou dat veel mensen niet op de foto willen. Dat je eerst moet vragen of je een foto mag maken. Ik heb het een paar mensen gevraagd maar niemand wilde op de foto. Ze vertelde mij dat er vaak misbruik wordt gemaakt van de foto’s, dan worden ze verkocht als souvenir of wordt er een kaart van gemaakt.
Als je foto’s maakt zonder het te vragen en de mensen zien het, dan worden ze boos op je en gaan ze vaak schreeuwen.
Op de markt kreeg ik veel aandacht van alle mensen. Ik was ongeveer de enige blanke daar. Veel mensen roepen ‘tubab’ naar je als ze je zien, dit betekent blanke.
Ze wilden mijn naam weten en van welk land ik kom. Ook vragen ze meestal hoe het met je gaat.
De meeste Gambianen kopen hun eten en drinken op de markt. Dit is veel goedkoper en vaak hebben ze niet genoeg geld om eten te kopen in de supermarkt. Ik koop vaak wat extra dingen in een klein winkeltje vlakbij Second Home. Bijvoorbeeld appelsap, toiletpapier of een pak koekjes. Dit is daar stukken goedkoper dan in een gewone supermarkt.

Later op de dag zijn we de familie van Buba gaan bezoeken. Zij zijn sinds kort verhuist naar een andere plaats. We wilden weten hoe het met hem ging en kwamen ook om te praten over het vervoer van hun nieuwe huis naar school. Ik had eten gekocht voor de familie. Ik hoorde dat hij thuis vaak niet genoeg te eten krijgt en vond het wel leuk om iets te geven. Ze waren me erg dankbaar.
Vanaf de grote weg moesten we eerst 20 minuten lopen voordat we bij het huis aankwamen. De oom van Buba begeleidde ons naar het huis. Het was een mooi groot huis. Helaas zonder elektriciteit, maar dit is normaal daar. De meeste gezinnen hebben geen stromend water of elektriciteit. Het ligt eraan in welk gedeelte je woont.
Het is normaal dat de stroom hier uitvalt. Soms is het enkele minuten en dan komt het weer terug. Ook kan het gebeuren dat de stroom enkele uren niet werkt en dan is het fijn om een zaklamp te hebben. Die heb ik hier al regelmatig gebruikt. Ook heb ik het meegemaakt vlak voordat ik uitging en dan is het helaas niet zo handig!

Natuurlijk weer op stap geweest, nu voor de eerste keer met Marie samen. Dit was leuk. Halim en zijn vrienden kwamen er later bijzitten.

Vanaf de 2de week waren behalve Buba alle kinderen er weer.
We zijn dinsdagmiddag bij Yaya op bezoek geweest. Dit is een jongen met een verstandelijke beperking en hij heeft epilepsie. Hij verbleef ook op Second Home maar door omstandigheden komt hij voorlopig niet meer.
Hij heeft ongeveer een maand geleden een ongeluk gehad. En Marie wilde weten hoe het met hem ging. Ook waren alle kinderen erbij. De familie vertelde ons dat hij een maand in het ziekenhuis had gelegen en dat hun toen niet wisten wat er met hem was gebeurd. Via televisie hebben ze een foto laten zien van Yaya met de vraag wie hem kende. Toen pas wisten ze waar hij was. Yaya zag er erg ziek en mager uit. Ik heb hem paracetamol gegeven wat ik toevallig bij had en een strip pillen achtergelaten. Ook afgesproken dat ik voor hem soep, fruit en vruchtensap kocht. Hier had de familie geen geld voor.
De volgende dag kwam zijn zus de spullen ophalen. Volgende week gaan we kijken hoe het met hem gaat. Hopelijk voelt hij zich dan stukken beter.

Het is hier heel normaal om al je afval op straat te gooien. De regering heeft een keer prullenbakken geplaatst om het straatbeeld te veranderen, maar die werden weggehaald. Ook wordt hier al het afval verbrand.

Tot gauw,


Groetjes Linda